Światłem rozjaśniasz ciemności. Nastanie Alleluja. Nastanie czas Zmartwychwstania. Jeszcze małych kilka godzin. Ja już wiem , że Zmartwychwstałeś. To nie niespodzianka. Zmartwychwstałeś lata temu. Święta nie polegają na byciu zaskoczonym. Ale czekam na ten moment w czasie Wigilii Paschalnej. Na to Alleluja. Czekam na to ciepło w sercu. Dla człowieka powtarzalność jest kluczem. Do wszystkiego.
„Twój Krzyż może być błogosławieństwem. Twój Krzyż, Twoje cierpienie, niosą ze sobą dobro. Ale do Krzyża, który dał Ci Bóg, dokładasz sobie sam”.
Umyj. Umyj Panie. „Nie tylko moje nogi, ale także ręce i głowę”!
Czytaj więcej „„Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną” J 13,8″
Rozpoczyna się Wielki Tydzień. Dla mnie to ważny czas. Zawsze wolałam Boże Narodzenie. Liturgii Wielkiego Tygodnia nie rozumiałam. Lubiłam tylko barokowy przepych mojej dawnej parafii. Aż do czasu, gdy zbliżyłam się, a potem dotknęłam dna. Emocjonalnie. Psychicznie. Duchowo.
– Najciekawsze pytania wciąż pozostają bez odpowiedzi. Kryją w sobie tajemnicę. Do każdej odpowiedzi trzeba dodać „być może”. Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi.
– Chcesz powiedzieć, że dla „Życia” nie ma rozwiązania?
– Chcę powiedzieć, że dla „Życia” jest kilka rozwiązań, a więc nie ma żadnego.
– A ja myślę, ciociu, że dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć.
Za każdym razem, gdy tylko pojawi się jakiś objaw, który mi przypomina, że nie jestem całkiem zdrowa, tłuczesz się, Demonie, w mojej głowie. Kraty w klatce stają się miękkie, jak z plasteliny. Bez problemu możesz je rozgiąć i wyjść. I znów zaglądasz.
To piękno codzienne… to piękno zwykłych rzeczy… to piękno ukryte… to piękno szarego pochmurnego dnia bez grama słońca… co się stało z Twoim dziecięcym zachwytem?! Chodź! Pokażę Ci go!